Het is van cruciaal belang dat de hondenbaas ons als pup heel snel socialiseert (en dat blijft doen) omdat wij heel gereserveerd reageren tegenover vreemden en nieuwe omgevingen. Wanneer we ons onzeker voelen willen we wegvluchten of zelfs grauwen. Heb je echter ons vertrouwen gewonnen dan heb je er meteen een dikke vriend bij voor het leven. Wanneer we echter de eerste paar maanden van ons leven geïsoleerd wonen van mens en dier en daarbij zelden werden blootgesteld aan nieuwe situaties, treden we alle nieuwe ervaringen met wantrouwen tegemoet, iets wat je er nog moeilijk uitkrijgt.

De eerste socialisatie tot ongeveer 8 weken gebeurt bij de fokker. Die moet ons al snel vertrouwd maken met het luidruchtige en drukke leven van de mensen. Werd een familielid van mij gefokt in een schuurtje waar amper mensen op bezoek kwamen dan zit je meteen al met een ferme achterstand.

Na 8 weken mogen we het nest verlaten en dan breekt eigenlijk de belangrijkste periode aan voor ons en voor jou als nieuwe eigenaar.  Die volgende 4 weken zijn bepalend voor ons karakter.  Een echt goede socialisatie zorgt voor een fantastische hond waar de mensen heel veel plezier aan zal beleven.  Die korte socialisatieperiode kan nooit meer hervat worden.  De eigenaar krijgt dus slechts 4 a 5 weken de tijd om ons vertrouwd te maken met het verkeer, andere mensen, andere dieren, autorijden, … Ons Kooikerras wordt vaak omschreven als gevoelig wat duidelijk kan waargenomen worden omdat wij een voorzichtig gedrag tentoonspreiden bij nieuwe situaties, bij het horen van harde geluiden of bij krijsende kinderen. Dit geldt zowel voor teefjes als reutjes! Maar een goed gesocialiseerde Kooiker kan perfect omgaan met straatgeluid en zelfs met het kloppen van pneumatische hamers. Trouwens: in de huidige hectische en drukke wereld moeten jonge honden kunnen omgaan met een luidruchtige omgeving, iets wat de hondeneigenaar vanaf het begin positief kan en moet beïnvloeden. Door ons tijdens de eerste drie levensmaanden te isoleren doe je mijn familie veel onrecht aan. Probeer ons tijdens de socialisatieperiode zoveel mogelijk bloot te stellen aan alle omstandigheden die we later zullen meemaken. Integreer ons goed in jouw dagelijks leven en reageer niet wanneer we schrikken van geluiden. Het is normaal voor een hond dat we wat angst krijgen van nieuwe geluiden maar als de baas hysterisch reageert versterk je die angst, vooral bij een Kooikerpup. Als roedelleider doe je net alsof dat harde geluid de normaalste zaak van de wereld is, wij zullen ons spiegelen aan jouw reactie en er geen gevolg meer aan geven. De gevoeligheid van de Kooiker is vaak verkeerd geïnterpreteerd. Het is dus zeer belangrijk voor de hondenbezitter om tijdens de socialisatieperiode (en ook later), heel adequaat te reageren.